Prof. Dr.
Haydar Baş'ın gazetemizde yayımlanan 10-01-2012 tarihli yazısıdır
Bazı çevrelerde Hıristiyanların da kurtuluşa ereceği, çünkü Ehl-i Kitap olduğu ancak
Ehl-i Beyt'i sevenlerin "dini bozmaya çalışan bir akım" olduğu şeklinde dedikodular ileri sürülmektedir.
Özellikle Türkiye'de bazı kesimlerin seslendirdiği bu tarz dedikoduların kendisi bizzat din dışıdır, sapıklıktır.
Bu düşünceleri dile getirenler, İslam'a göre Yezid mantığı ile hareket edenlerdir.
Çünkü ayetle sabittir ki, "Hiç şüphe yok ki, Allah katında yegane din İslam'dır." (Al-i İmran, 19) ve "Kim İslam'dan başka bir din ararsa bilsin ki; kendisinden asla kabul edilmeyecek ve o ahirette ziyan edenlerden olacaktır." (Al-i İmran, 85)
Allah katında tek din İslam'dır. Ve Cenab-ı Hak, Hıristiyan ve Yahudiler hakkında ise şöyle buyurmuştur: "Şurası muhakkaktır ki, 'Meryem in oğlu Mesih, Allah'ın ta kendisidir' diyenler küfre girmişlerdir."(Maide, 17)
"Onlar, Allah'ı bırakıp hahamlarını, rahiplerini ve Meryem'in oğlu Mesih'i kendilerine Rab edinmişlerdir. Halbuki onlar da tek ilaha ibadet etmekten başka bir şeyle emrolunmamışlardı." (Tevbe, 31)
Allah'ın ayetleri ortada iken, kimse İslam'a göre Yahudiler ve Hıristiyanlar için Cenab-ı Hakk'ın kafir oldukları hakkındaki ölçülerini değiştirerek onları cennete ve kurtuluş çizgisine sokamaz.
Ve yine Al-i İmran Suresi 61. ayetinin nüzul sebebi de Hıristiyanların kendilerini kurtulmuş görmeleridir:
"Necran Hıristiyanlarının heyeti, soylularından teşekkül on dört kişi olarak Resululllah'ın (sav) huzuruna vardılar. Aralarında büyükleri olan es-Seyyid ve el Akıb da vardı.
Resulullah (sav) her ikisine de: "İslam olunuz" diye buyurunca, her ikisi de "Biz İslam olmuşuz" dediler.
Resulullah, "Hayır, sizler İslam olmuş değilsiniz" buyurdular. "Aksine biz senden önce İslam olmuşuz" dediler.
Peygamber (sav) şöyle buyurdu: "Yalan söylediniz. Sizleri bunda bulunan üç şey İslam'a girmekten alıkoymaktadır. Haç'a ibadet etmeniz, domuz eti yemeniz ve Allah'ın çocuğu olduğunu iddia etmenizdir, siz kâfir oldunuz" buyurdu.
Bunun üzerine yüce Allah, "Hakikat şu ki, Allah katında İsa'nın durumu Adem'in durumu gibidir" ayetini nazil etti.
"Senin ne dediğini bilmiyoruz" demeye başladıklarında, Hz. Peygambere:
"Artık sana gelen bunca ilimden sonra onun hakkında seninle çekişip tartışmalara girişirlerse, deki: Gelin, oğullarımızı ve oğullarınızı, kadınlarımızı ve kadınlarınızı çağıralım, biz bizzat gelelim, siz de gelin. Ondan sonra karşılıklı lanetleşelim de Allah'ın laneti yalan söyleyenlerin üstüne olsun." (Al-i İmran 61)
Ayeti nazil oldu. Peygamber (sav) şayet İslam'ı kabul etmiyorsanız, mübahale (lanetleşme) yapacağım buyurdu. (Sünni, Beyhaki, Delailü'n-Nübüvve)
Fahrettin Razi, Tefsir-i Kebir'de o gün şöyle anlatılmaktadır:
"Peygamber (sav) üzerinde siyah, yünden dokulu bir parçayla, mübahele için şehirden dışarı çıktı. Hüseyin'i şefkat dolu kucağına almış ve Hasan'ın da ellerinden tutmuştu.
Hz. Fatıma (as) Peygamber Efendimizin ardından, Ali'de Fatıma'nın ardından hareket ediyordu. Peygamber (sav) onlara şöyle buyurdu: "Ben Allah'a dua ederken siz de amin deyin."
Necran Hıristiyanlarının piskoposu bu heyetin böyle bir azamet ve haşmetli hallerini görünce Hıristiyan cemaate dönerek şöyle dedi:
"Ben öyle çehreler görüyorum ki, eğer Allah'tan bir dağın yok olmasını dahi isteseler Allah, onların duasına icabet edecektir. Sakın bunlarla mübaheleye girişmeyin, zira kesinlikle helak olursunuz. Öyle ki kıyamete kadar yeryüzünde bir tek Hıristiyan bile kalmaz."
Ve Hıristiyanların lanetleşmeye çağrıldığı o günde İslam peygamberinin (sav) yanında bugünkü aklıevvellerin "din dışı" dediği "Ehl-i Beyt'i yani Şiilerin önderleri" vardı.
Sa'd b. Ebi Vakkas der ki: "De ki: Gelin oğullarımızı ve oğullarınızı, kadınlarımız ve kadınlarınızı, kendimizi ve kendinizi çağıralım" ayeti nazil olunca Resulullah (sav) Ali'yi (as), Fatıma'yı (as), Hasan (as) ve Hüseyin'i (as) çağırdı ve buyurdu ki: "Allah'ım bunlar benim Ehl-i Beytimdir." (el-Müstedrek-u ala's Sahiheyn, c.3,s.150; Feth-ul Bari, c.7,s.105)
Cabir b. Abdullah şöyle nakleder: "Kendimiz ve kendinizden" maksat, Resulullah (sav) ve Ali'dir (as). Oğullarımızdan maksat Hasan (as) ve Hüseyin'dir (as). Kadınlarımızdan maksat ise Fatıma'dır (as). (Durr-ul Mensur, c.2, s.38-39)
Yukarıdaki izahlarımızın tamamı kati delillere dayanan İslam'ın görüşleridir. Yarın bir kısım Sünnilerin din adı altında dil uzattığı Ehl-i Beyt'in kimler olduğunu ve Cenabı Hakk'ın onları nasıl metih ettiğini anlatacağız
