Prof. Dr. Haydar Baş'ın İcmal Dergisi Mayıs 2010 tarihli yazısıdır.
Avrupa Birliği bayrağında 12 yıldız bulunmaktadır. Bu 12 yıldız, Hz. İsa'nın havarilerini temsil eder.
50 Euro'nun üzerinde bir kapı fotoğrafı vardır. O kapı Notre Dame Kilisesi'nin kapısıdır. AB bize diyor ki, burada olabilmeniz için Notre Dame'ın kapısından geçmeniz lazım.
Şimdi şu soruyu soralım kendimize: AB bir Hıristiyan kulübü müdür, değil midir? AB diyor ki, Euro'yu taşıyarak bu kapıyı cebinde ve gönlünde gezdireceksin; birliğe girmek istiyorsan da bu kapıdan geçeceksin!
İşin bir başka cephesi de, geçmişte AB'ye Hıristiyan kulübü diyenlerin bugün ülkeyi AB'ye
sokmak için camilere kadar el uzatmasıdır.
Sürekli kilise restore ediliyor
Bir diğer önemli husus da AB uyum sürecinde yapılan çalışmalardır. Bunlardan en önemlisi hummalı kilise restorasyon faaliyetleri...
Kamuoyuna yansıyan ve yansımayan haberlere göre, bir sürü kilise büyük paralar harcanarak restore edilmektedir. Bu kiliselerden bazıları vatanımız üzerinde hesabı olanlar açısından sembolik değer taşımaktadır.
Van'daki Akdamar Kilisesi bunlardan bir tanesidir. Bu kilisenin, Ermeniler açısından anlamı ortadadır. Maalesef kilise büyük paralar harcanarak ve üstelik devlet töreniyle açılmıştır.
Batının soykırımdan kastettiği
Batının soykırım dediği şey, Anadolu'da yaşayan gayrimüslim grupların Türk–İslam medeniyetine hayran kalarak, Müslüman olmasıdır. Osmanlı soykırım yapmak isteseydi, bunu en zor günlerinde değil, en güçlü döneminde yapardı.
Onların soykırım olarak adlandırdığı olayın arka planı başka. Topraklarımız üzerinde yaşayan insanların isteyerek Müslüman ve Türk olması gerçeğidir bu. Batının soykırım dediği budur. 1915 yılları, imparatorluğun çöküş yıllarıdır. Eğer bu milletin böyle bir derdi olsaydı, bunu böyle zayıf düştüğü bir zamana mı bırakırdı?
Avrupa çökmeye mahkum
Biz yıllar önce AB'nin çökeceğini söylediğimizde bazıları istihza ile gülmüştü. Ama bugün
gelinen nokta bizi haklı çıkarmıştır. Kaynakları tükenen, nüfusu yaşlanan ve para basamayan Avrupa Birliği dağılacak, bu dağılma AB için bir kaderdir.
Ortak para birimi Euro'ya geçiş tek devlet olma hayali kuran Avrupa Birliği'nin sonunu getiriyor. Gayri safi milli hâsılasının karşılığı olarak kendi milli parasını basamayan birlik ülkeleri, ardı ardına büyük bir sıkıntıya girdi.
Buna bir de küresel ekonomik kriz eklenince ülkeler tek tek iflas noktasına geldi. İzlanda'nın ardından şimdi de Yunanistan, İspanya, Portekiz ve İrlanda çok ağır bir ekonomik krizle karşı karşıya.
Üstelik yakında bu listeye birçok ülkenin daha ekleneceği belirtiliyor. Durum bu kadar ciddi olunca da Amerika'dan Asya'ya tüm ekonomistler ve analistler AB çöküyor mu sorusunu tartışmaya başladı.
Avrupa tabir–i caizse patır patır dökülmeye başladı. Aynı zamanda Avrupa'da gençlik diye bir şey kalmadı. Bir coğrafyası var ama bazı ülkelerinki tarıma müsait, bazılarınki değil…
Çöken Avrupa Birliği'nin elinde Türkiye oyuncak
Manzara böyleyken siyasilerimizin AB ısrarı daha da anlaşılmaz hale geliyor. Avrupa Birliği dağılıyor, siyasilerimiz Avrupa Birliği'nden gelen talimatlara göre ülkeyi idare ediyorlar.
Halbuki birliğin kuruluş amacı ve geldiği durum itibariyle ülkemize zarardan başka verecek bir şeyi yoktur. Ayrıca milli mücadele vermiş bir ülkenin tehdit algılamasının getirildiği durum da içler acısıdır. Ülkemizin menfaatleri açısından 'dost' tanımının doğru yapılması gerekir. Türkiye'nin hukukunun bir devletle iyi olması için, o devletin Türkiye coğrafyası üzerinde hesabının olmaması gerekir.
Bunlar kimlerdir? Uzakdoğu'da, Hindistan, Tayland, Tayvan, Kore, vs. Niye bunları sayıyorum. Bu ülkelerin bizim ülkemiz üzerinde şu ana kadar hesabı olduklarını duymadık.
Peki, aynı şeyi Avrupa için söyleyebilir miyiz? Hayır, söyleyemeyiz. Hem toplu halde, hem de teker teker ülkemiz üzerinde hesapları var.
Sözün özü; yaşananlar bize her şeyi apaçık gösteriyor. Her ne kadar bizden gizlenmeye çalışılsa da, ülkesine samimi duygularla bağlı gerçek vatan evlatları bunları görüyor. Fakat bunları görmek, tespit etmek yetmez. Eğer gerekli tedbirler alınmaz, ülkeyi bölüp parçalayan siyasi anlayışlar yerine milli politikaları ihdas edecek kadrolar sorumluluk almazsa, yeniden bir milli mücadele ortamıyla karşı karşıya kalabiliriz.
Burada, milletimize tarihi bir görev düşmektedir. Oy avcılarına vatan menfaatlerini feda etmek yüce milletimizin karakterine uygun düşmez. Artık ayıkmanın zamanıdır. Gereken kuvvet ve hassasiyet milletimizin sahip olduğu değerlerde meknuzdur.
